Moja droga do zostania opiekunką: Snezhana M.

Jak zaczęłam pracować jako opiekunka?

Zmiany gospodarcze i polityczne w Bułgarii zmusiły mnie do zmiany zawodu i wyjazdu za granicę. Po zdobyciu doświadczenia w różnych dziedzinach postanowiłam pracować jako opiekunka. Ukończyłam przyspieszony kurs, przygotowałam się językowo (poziom początkujący) i rozpoczęłam pracę za pośrednictwem agencji.

Ta praca jest wymagająca, ale ważna i szlachetna. Pomaganie ludziom w trudnych sytuacjach życiowych to wielka odpowiedzialność. Nie zawsze tylko osoby starsze potrzebują opieki - czasami wsparcia potrzebują również młodzi ludzie. Najważniejsze w tym zawodzie są cierpliwość, opanowanie i pozytywne nastawienie.

Moje doświadczenie

Pierwszy tydzień w nowej pracy jest zawsze wyzwaniem. Ale po wielu latach doświadczenia już w ciągu pierwszych 2-3 dni potrafię rozpoznać, czy poradzę sobie z zadaniem zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Jest to szczególnie trudne w przypadku podopiecznych cierpiących na demencję - powoli przyzwyczajają się do nowego opiekuna i często uważają, że mogą nam przeszkadzać przez całą dobę.

Stabilność psychiczna jest jedną z najważniejszych cech w tej pracy. Prawie cała odpowiedzialność spoczywa na nas, a krewni polegają na naszej opiece i pokładają w nas zaufanie.

Jak się relaksuję

W wolnym czasie lubię rozmawiać z rodziną i przyjaciółmi, czytać lub przeglądać wiadomości w Internecie. Jeśli pogoda na to pozwala, lubię iść na spacer.

Dlaczego wybrałem Linara FairCare?

Współpracuję z Linara od trzech lat. Podoba mi się to, że biorą pod uwagę moje życzenia dotyczące miejsca pracy i wynagrodzenia, organizują nasze wyjazdy i dbają o naszą księgowość jako osób samozatrudnionych. Nasz koordynator Tsvetelina jest niezwykle pomocna i zawsze ze zrozumieniem podchodzi do problemów.